Historia dwóch najstarszych teatrów w Krakowie sięga kilku wieków wstecz, kiedy to powstały siedziby znamienitych instytucji teatralnych: główna scena Narodowego Starego Teatru i obecny Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Fakty i mity, triumfy i skandale, słynni dramatopisarze i najpiękniejsze aktorki przeplatają się na kartach historii tych miejsc i całego miasta. Wróćmy do korzeni, by zobaczyć, jak powstawała krakowska szkoła aktorstwa.
Kraków, ul. Jagiellońska, rok 1799
Pierwsza siedziba Starego Teatru to zaadaptowane sale na wystawianie spektakli w dwóch kamienicach przy ul. Jagiellońskiej. Otwarcie odbyło się w 1799 roku, a przebudowa w stylu secesji miała miejsce w 1906 roku. Dzisiaj pod tym adresem znajduje się główna scena Narodowego Starego Teatru w Krakowie. Bogaty repertuar i znane nazwiska, które ozdabiają na afiszach krakowskie teatry przyciągają widzów z całej Polski. Na najbliższe miesiące zapowiadanych jest wiele premier oraz spektakle, które widzowie polubili z poprzednich sezonów. „Fiasko” na motywach powieści Stanisława Lema, „Strasznie śmieszne…” Freda Apke czy Salome Oscara Wilde to tylko część bieżącego repertuaru tego teatru. Po więcej warto zajrzeć na stronę internetową i zarezerwować bilety!
Teatr w miejscu dawnego szpitala przy Placu Św. Ducha
Szpital duchaków, gdzie po modernizacji w 1893 roku otwarto teatr, z czasem zamienił się w szkołę aktorstwa. To jeden z najpiękniejszych budynków tego typu w Polsce, a obecnie Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Tutaj wykształciła się tak zwana krakowska szkoła aktorstwa dzięki Stanisławowi Koźmianowi, któremu krakowskie teatry wiele zawdzięczają.
Reżyser, wybitny krytyk teatralny, publicysta i tłumacz, a także dyrektor teatru świetnie znał język francuski i zasady francuskiego klasycyzmu. Wiele podróżował, odwiedził Bonn i Paryż, gdzie studiował na Sorbonie. Obracał się w towarzystwie polskiej arystokracji przebywającej na emigracji. W 1858 roku wrócił do kraju i zaangażował się w pracę polityczną i redakcyjną. Jednocześnie działał w teatrze, przez dwa lata był kierownikiem artystycznym krakowskiej sceny zarządzanej przez Adama Skorupkę, a od 1871 do 1885 samodzielnie prowadził teatr.
Najsłynniejsza premiera w Teatrze Juliusza Słowackiego w Krakowie
Premiera słynnego „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego wyryła się w historii krakowskich teatrów i odcisnęła piętno na całej twórczości dramaturgicznej w Polsce. Ze względu na umieszczenie w scenariuszu postaci inspirowanych prawdziwymi mieszkańcami miasta, sztuka przeszła do legendy i do dziś stanowi dla polskiej kultury ważny punkt orientacyjny.
O randze miasta Krakowa na scenicznej mapie kraju zaświadczy fakt, że co roku w gronie nominowanych i laureatów najważniejszych nagród teatralnych zawsze znajdują się spektakle oraz twórcy reprezentujący to miasto. Wyróżnienia miesięcznika „Teatr” czy Ogólnopolski Konkurs na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej niezmiennie od lat trafiają do grodu u podnóża Wawelu.
